Ó já... hver hefði trúað að ég ætti eftir að vitna í kónginn sjálfan hérna á þessari bloggsíðu... en þessi dagur gefur bara ekkert annað en tilefni til þess. Veðrið var FRÁBÆRT, eins og alltaf hérna á Norðurlandinu... Búin að hlaupa upp á eitt stykki fjall, og komst heil niður, borðaði léttan kvöldmat og er núna í þessum skrifuðu orðum stödd fyrir framan tölvuna á heilsugæslustöðinni, íklædd víðum íþróttabuxum og skældum bol, með ,,detox" tebolla og símana mína tvo í eftirdragi... og þetta gefur tilefni til frekari vitnana... ,,What more can a girl ask fore...???"
Annars er lífið frekar rólegt og gott hérna, þó að tíð bloggskrif beri svo sem ekki vitni um það. ,,Glanspíu" hringar hrannast upp, trefillinn er orðinn rúmur meter á lengd og hekluðu dúllunum fjölgar svo þið sjáið að það er ekki slegið slöku við hérna í læknabústaðnum ;) Hver hefði trúað að það væri minna einmannalegt ein í stóru húsi á Kópaskeri yfir sumartímann en í íbúðinni minni á görðunum í borg óttans...??? En ég ætla reyndar ekki að hrósa happi of snemma... bíðum fram í ágúst og sjáum hvernig hljóðið í mér verður þá ;)
En nú er það einn sex & city þáttur fyrir svefninn.
Adios