Af árshátíð og sveitasælu

Ekki misskilja þetta sem svo að Malavípistlum sé lokið, hreint ekki. Verð bara aðeins að skrifa um nútímann líka svo að þið náið að fylgjast með áfram.

Ég er nefnilega komin heim í sveit eftir mjög svo vel heppnaða árshátíð Félags læknanema á föstudagskvöldið þar sem allir mættu í sínu fínasta pússi og voru foreldrum sínum og stétt til sóma... svona það sem ég sá til allavega. Okkar bekkur var reyndar helst til fámennur enda margir enn í útlöndum. Skemmtiatriðin að þessu sinni voru alveg hreint stórskemmtileg og tjúttið á eftir ekki síðra. Ég skemmti mér allavega alveg frábærlega. Myndi vilja setja inn myndir hér því til staðfestingar en það er víst eitthvert klikk í kerfinu svo nú get ég ekki sett inn myndir. Kannski er búið að setja upp myndkvóta á bloggspot.com og ég því sennilega búin með minn í bili :)

Í gær tók ég svo flugið og skellti mér norður í land og heim í sveit, sem tók mér í þeim búningi sem mér finnst klæða hana best, fannhvít og bjart yfir. Það er EKKERT sem toppar Mývatnssveitina mína þegar hún er svona prúðbúin :) Hérna heima var líka tekið mjög svo vel á móti mér, fólk almennt hissa á að sjá mig aftur í heilu lagi... veit ekki við hverju þau bjuggust eiginlega, ég hafði aldrei hugsað mér að koma heim í molum.

Til að toppa heimkomuna komst ég í feitt áðan... fór niður í skúr og haldiði að ég finni ekki þessa dýrindis lykt þar, ilminn af hákarli, sem ég hef nú þegar gætt mér á bara svona rétt í forrétt fyrir lambalærið sem er í hádegismat :) Má vera að einhverjum lesendum mínum blöskri, en hákarl og súrir sviðafætur var óneitanlega eitthvað sem ég hefði viljað snæða á þorranum en var ekki alveg á boðstólnum í Malaví. Íslenska brennivínið og ákavítið má alveg missa sín enda fékk ég meira en nóg af C (Carlsberg).

Over and out